ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋದು ತಪ್ಪೇ 

ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡಬಾರದು ಮಾಡಿದರೆ ಜಗಕೆ ಹೆದರಬಾರದು………….. ಚಿತ್ರಗೀತೆ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುನುಗುಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮನಸ್ಸಲ್ಲೇನೇನೋ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಮೂಡಲಾರಂಭಿಸಿದವು………. ಸಹಜವೇನೋ ಎಂಬಂತೆ, ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರ ಉಪನ್ಯಾಸಕರೊಬ್ಬರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಮಾತೂ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು, ಅದೇನು ಅನ್ನುವ ಕುತೂಹಲ ಖಂಡಿತ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ ಬಿಡಿ. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಗಂಭೀರ ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಾದ ವಿಚಾರವೂ ಇದೆ….ಹದಿಹರಯ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಯಾವ ಕಡೆಗೂ ಒಯ್ಯಬಹುದಲ್ಲವೆ? ಹೌದು ಎಂದು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದೆಯೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲೇಬೇಕು…. ಯಾಕಪ್ಪಾ ಇದೆಲ್ಲ ಪೀಠಿಕೆ ಅಂತ ನೀವಂದುಕೊಂಡರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ….. ನಾನು ಹೇಳಬೇಕಾದದ್ದನ್ನಂತೂ ಹೇಳಲೇಬೇಕು….

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಒಮ್ಮೆ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಅದ್ಯಾಪಕರಂತೆ ನಾನೂ  ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಹೇಳಿದೆ, ನೋಡಿ ಮಕ್ಕಳೇ ಜೀವನ ಅನ್ನೋದು ನಾವಂದುಕೊಂಡ ಹಾಗೆ ಇರೋದಿಲ್ಲ… ಅಲ್ಲದೆಷ್ಟೋ ಕಷ್ಟಗಳು ನೋವುಗಳು ಬರುತ್ತವೆ……. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸರಿದೂಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಾವು ಬದುಕಬೇಕಾಗಿದೆ…. ಸುಖವೇ ಬದುಕು ಅಂತ ನೀವಂದುಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಅದು ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ.. ಅದೇ ರೀತಿ ಸಿನಿಮಾ ಯಾವತ್ತಿದ್ದರೂ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ದೂರದ ವಿಷಯ…. ಹೀಗೆ ಏನೇನೋ ವಿಚಾರಗಳು …….. ಮಾತು ಮುಂದುವರೆದು ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ ಅಂತ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೊನೆಗೆ ಪೇಚಿಗೆ ಸಿಲುಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ ಎದ್ದು ನಿಂತು ಮೇಡಂ ಹಾಗದ್ರೆ ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋದೇ ತಪ್ಪಾ? ಅಂದ……. ಏನೆಂದು ನಾ ಹೇಳಲಿ ಮಾನವನಾಸೆಗೆ ಕೊನೆಯೆಲ್ಲಿ……….. ಹಾಡು ನೆನಪಾಗಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಯೋಚಿಸಿದೆ ಈಗ ಏನೆಂದು ನಾ ಹೇಳಲಿ……….

ಹೌದಲ್ವಾ!!!!!! ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋದು ತಪ್ಪೇ? ಖಂಡಿತ ಅಲ್ಲ….. ಆದ್ರೆ ಎಲ್ಲಿ? ಯಾವಾಗ? ಹೇಗೆ? ಯಾವುದು ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿ? ಯಾವುದು ಆಕರ್ಷಣೆ? ಎಲ್ಲವೂ ಯೋಚಿಸಲೇ ಬೇಕಲ್ಲವೆ? ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಮುತ್ತಿಟ್ಟ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅದೇ ಪ್ರೀತಿ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ನಾವೇನಂದರೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮನಸ್ಸಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೀತು ಅಲ್ಲವೆ? ಹಾಗಂತೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಗೊತ್ತಿದ್ದೂ ಎಳೆಯ ಮನಸ್ಸುಗಳು ದಾರಿತಪ್ಪಿದರೆ ನೋಡಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಸಂತೋಷ ಪಡುವಷ್ಟು ವಿಕೃತ ಮನಸ್ಸು ನನ್ನದಲ್ಲದ್ದರಿಂದಲೋ ಏನೋ ನಾನು ನೀನೀ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಕಲ್ಪನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೂ ಅದು ತಪ್ಪೇ……. ಎಂಬುದಾಗಿ ಮುಖಕ್ಕೆ ಹೊಡೆದ ಹಾಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆನಾದರೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಒಳಗೊಳಗೇ ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿತು ಪ್ರೀತಿ ಮಾಡೋದು ತಪ್ಪೇ ಹೌದು ಎಂದಾದರೂ ತಪ್ಪು ಮಾಡದವ್ರು ಯಾರವ್ರೇ……… ತಪ್ಪೇ ಮಾಡದವ್ರು ಎಲ್ಲವ್ರೇ……… ಅಲ್ಲವೆ? ಆದರೆ ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂದದ್ದು ಪ್ರೀತಿ ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನಾ ಹೇಗಿರಲಿ…….. ಅನ್ನುವ ಹಾಡು….. ಎಲ್ಲಿ ಜಾರಿತೋ ಮನವು………… ಎಲ್ಲೆ ಮೀರಿತೋ ಕವಿ ಹಾಡಿದ್ದು ಇದನ್ನೇ ಅಲ್ಲವೇ………

ಅಯ್ಯೋ ಸ್ವಾಮಿ ನೀವ್ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ? ಅಲ್ಲಲ್ಲ ನಾವ್ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ?

ನಾವು ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಯೋಚಿಸುವುದು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಬಗೆಗೆ ಮಾತ್ರ… ! ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಹರಟುವ ಚಾಳಿ ಇರುವವರೂ ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಾಗಲೆಲ್ಲ ಮಾತನಾಡುವುದು ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಬಗೆಗೆ ಮಾತ್ರ…. ಎಂದಾದರೂ ನನ್ನ ಹಾಗೆಯೆ ನೀವೂ ಕೂಡಾ ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ……….! ಕುಂಬಳ ಕಾಯಿ ಕಳ್ಳ ಅಂದ ಕೂಡಲೇ ಹೆಗಲಿಮುಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಎನ್ನುವ ಹಾಗಿದೆ ನಮ್ಮ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ! ಯಾರು ಯಾರೋ ಮಾಡಿದ ಪಾಪದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತೇವೆ, ಕೊರಗುತ್ತೇವೆ, ನಾವು ಮಾಡುವುದೇನು, ಮಾಡಿದ್ದೇನು, ಮಾಡಬೇಕಾಗುವುದೇನು ಎಂದಾದರೂ ಯೊಚಿಸಿದ್ದಿದೆಯೆ?………..

ಅದ್ಯಾವುದೋ ಸಿನಿಮಾ ನಟನ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಬಿರುಕುಂಟಾಗಿದೆ ಎಂದಾಗ ದಿನ ಇಡೀ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಚಾನೆಲ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ, ಪೇಪರಿನ ಮುಖಪುಟದಲ್ಲೆ ದಪ್ಪ ಅಕ್ಷರದಲ್ಲಿ ಪುಟಗಟ್ಟಲೆ ಬರೆಯುತ್ತೇವೆ, ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಚಾನೆಲ್ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ಭೂಮಿಯೆ ಮುಳುಗಿದ ಹಾಗೆ, ಆಕಾಶವೇ ತಲೆಮೇಲೆ ಬಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಮರುಗುತ್ತೇವೆ…….ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಬಗ್ಗೆ, ನಮ್ಮ ನೆರೆಹೊರೆಯಲ್ಲೇ ನಡೆಯುವ ಹಲವಾರು ಕುಟುಂಬಗಳ ಸಮಸ್ಯೆ ಬಗ್ಗೆ ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಎಂದಾದರೂ ಇದೆಯೆ? ಹುಚ್ಚರು ನಾವು………… ಮನೆಯ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುವ ಅಚಾತುರ್ಯಗಳು ಕಂಡೂ ಕಾಣದಂತಹ ಕುರುಡರು ನಾವು; ಅದ್ಯಾವುದೋ ಊರಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಸಣ್ಣ ವಿಷಯ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಕಂಡಿದೆ ನಮಗೆ!!!!!!!

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ್ದೆ ದೆಹಲಿಯ ರೇಪ್ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೇನನ್ನಿಸಿದೆ? ಕೆಲವು ಧ್ವನಿಗಳು ಕೇಳಿದ್ದು ಹೀಗೆ: ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಪಾಪಕ್ಕೆ ಈಗೆ ಈ ಶಿಕ್ಷೆ!!!!!!!!  ನಾವು ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಅದ್ರಿಂದ ನಮಗೆನು ಲಾಭ? ಹೇಗೆ ನಾನಾ ತರಹೇವಾರಿ ಉತ್ತರಗಳು!!!!!!! ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿದು ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಈ ಸ್ಥಿತಿ ತಲುಪಿದಾಗಲೂ ಹಾಗೆಯೇ ಯೋಚಿಸುವುದು ಸಾಧ್ಯವೆ? ನೆರೆಮನೆಗೆ ತಗುಲಿದ ಬೆಂಕಿಯ ಕಿಡಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಗೂ ತಲುಪದಿದ್ದೀತೆ? ನಾವೇಕೆ ಇಷ್ಟೂ ಕುಬ್ಜರಾಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ? ನಾವೆಷ್ಟು ಸ್ವಾರ್ಥಿಗಳು! ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಲ ನಾನು ನನ್ನನ್ನೇ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದಿದೆ…!

ಸಮಾಜದ ಒಳಿತು ಕೆಡುಕುಗಳಿಗೆ ಸ್ಪಂದಿಸಬೇಕಾದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರ ವೈಯುಕ್ತಿಕ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಮಣೆ ಹಾಕುತ್ತಿವೆ ಎಂದರೆ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅವಮಾನ ನಮಗೆ ಇನ್ನೊಂದಿದೆಯೆ? ಇದೂ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವೆ? ಬೇಲಿಯೆ ಎದ್ದು ಹೊಲ ಮೇದಂತೆ ಅಲ್ಲವೇ? ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳ ನಡುವೆ ನಡೆಯ ಬೇಕಾದ ದೃಶ್ಯಗಳು ದಿನ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಬಿತ್ತರಗೊಳ್ಳುತ್ತಲಿರುತ್ತವೆ, ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿದ ಒಬ್ಬ  ಸುಲಭವಾಗಿ ಹೇಗೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದೆನ್ನುವ ಪರಿಹಾರೋಪಾಯಗಳು ಅಲ್ಲೇ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತವೆ ಎಂದಾದ ಮೇಲೆ ಯಾವುದುಂಟು ಯಾವುದಿಲ್ಲ ನೀವೇ ಹೇಳಿ!!!!!!!!!!!!

 ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ವಿಕಸನಕ್ಕೆ ಸಹಾಯವಾಗಬಲ್ಲ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಇಂದು ಅದನ್ನು ಮೊಟಕುಗೊಳಿಸುವಲ್ಲೂ ಕಾರಣೀಭೂತವಾಗಿವೆ ಎಂಬುದು ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶ… ತಮ್ಮ ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಕಂಡುಕೊಂಡ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಅವಲೋಕಿಸಿದರೆ ಅಸಹ್ಯವೆಸುತ್ತದೆ…..!  ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಹುಳುಕುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚುವುದಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಇನ್ನೊಬ್ಬರನ್ನು ಬೊಟ್ಟು ಮಾಡುವುದು ನಮಗೆ ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಬೇಸರವಾಗುತ್ತದೆ: ರೋಷ ಉಕ್ಕುತ್ತದೆ……. ಆಗಲೂ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ನಾವೆಷ್ಟು ಅಸಹಾಯಕರು!!!!!!!!!!!!!!???????

ಲೋಕದ ಡೊಂಕ ನೀವೇಕೆ ತಿದ್ದುವಿರಿ… ನಿಮ್ಮ ನಿಮ್ಮ ಮನವ ಸಂತೈಸಿಕೊಳ್ಳಿ… ದಾಸರವಾಣಿ ನಮ್ಮ ಮನದಾಳಕ್ಕೆ ಮುಟ್ಟಿ ನಾವೆಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗಾದರೂ ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವೇ ತಿದ್ದಿಕೊಂಡು ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕೆ ಕಿರು ಕಾಣಿಕೆಯನ್ನಾದರೂ ಸಲ್ಲಿಸುವ ಮನೋಭಾವ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲಿ ಎಂದು ಆಶಿಸೋಣವಲ್ಲವೆ?

ಎಲ್ಲೋ ಹುಡುಕಿದೆ ಇಲ್ಲದ ದೇವರ ಕಲ್ಲು ಮಣ್ಣುಗಳ ಗುಡಿಯೊಳಗೆ, ಇಲ್ಲೇ ಇರುವ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹಗಳ ಗುರುತಿಸದಾದೆನು ನಮ್ಮೊಳಗೆ …… ಇದು ಕವಿವಾಣಿ. ಇಂದಿನ ಅನುದಿನದ ನಡವಳಿಕೆಗಳು ಆಗುಹೋಗುಗಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಅವಲೋಕಿಸಿದರೆ ಈ ಮಾತು ಅಕ್ಷರಶಃ ಸತ್ಯ ಅನಿಸದಿರದು……. ವೈಜ್ನಾನಿಕಯುಗ ಇದು…. ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ…….. ಮೊದಲಿನಂತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಗೋಳಿಡುತ್ತಿರುವ ಅಜ್ಜಿ ತಾತ ಕೊಡುವ ಪ್ರೀತಿ, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿ, ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರ ಪ್ರೀತಿ, ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರ ಪ್ರೀತಿ, ಬಹುಶಃ ದೀಪ ಹಿಡಿದು ಹುಡುಕಿದರೂ ಸಿಗದ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನಾವಿದ್ದೇವೆ.

ಕಾಲ ಕೆಟ್ಟಿದೆ ಎಂದು ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತೇವೆ, ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಕಾಲವೇ? ಇಲ್ಲ ನಾವೇ? ಯೋಚಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ!..........ಅಪ್ಪ ಮಗಳ ಸಂಬಂಧ, ಅಣ್ಣ ತಂಗಿಯ ಸಂಬಂಧಗಳು ಎತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಲಿವೆ………. ಕಾಮುಕರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಪುಟ್ಟ ಮಗುವಿನ ಮುಗ್ಧತೆಯೂ ಕಾಣದಾಗಿದೆ ಎಂದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದ ಭೀಕರತೆಯನ್ನು ಅಳೆಯಲು ಬೇರೆ ಮಾಪನದ ಅಗತ್ಯ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೆ? ರಾಮಾಯಣದ ರಾಮ ಸೀತೆಯರ ಆದರ್ಶ ಕಂಡು ಓದಿ ಕಲಿತು ತಿಳಿದ ದೇಶವೆ ಇದು? ಹತ್ತು ಹಲವು ಸಾಧು ಸಂತರು ಹುಟ್ಟಿ ಬಾಳಿದ ನಾಡೆ ಇದು? ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ, ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಓದಿದ ಸಾಮಾಜಿಕ ನೀತಿ ನಿಯಮಗಳು, ರೀತಿರಿವಾಜುಗಳು, ಮೌಲ್ಯಗಳು ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟಿವೆಯೆ? ತ್ಸುನಾಮಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗಿರಬಹುದೆ? ಅಥವ ಪ್ರಳಯ ಎಂದರೆ ಇದುವೇ?

ಏಕೆ ಕಾಡುವೆ ನನ್ನನು ಹೀಗೆ……………….

ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ಬದುಕೇ ವಿಚಿತ್ರ ಅಂತ ನನ್ನ ಹಾಗೆ ನಿಮಗೂ ಅನ್ನಿಸಿರಬಹುದೆನೋ……. ಅದೆಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ ಕವಿ ಏಕೆ ಕಾಡುವೆ ನನ್ನನು ಹೀಗೆ ಅಂದಾಗ ಅದು ಹಾಸ್ಯವಾಗಿ ಕಂಡಿತ್ತು………. ಆದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಅನುಭವಕ್ಕೆ ಅದು ಬಂದಾಗಲೇ ನಿಜವಾದ ಅರ್ಥದ ಅರಿವಾಗೋದು ಅಲ್ವಾ? ಆದ್ರೆ ಕವಿಯ ಕಲ್ಪನೆಯ ಕಾಟ ಅದ್ಯಾವುದೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ…….ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಡುವ ಕಾಟಗಳದೆಷ್ಟೋ….

ಕನಸು ಕಾಣೋದು ತಪ್ಪೇ? ಹಾಗಂತ ಕನಸೇ ಇಲ್ಲದ ಬದುಕು ಬದುಕೇ? ಕನಸೇ ತಾನೆ ಸಾಧನೆಗಳಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ? ಆದ್ರೆ ಕನಸೇ ಬದುಕೇ? ಅದೂ ಅಲ್ಲವೆಂದಾದ್ರೆ ಕನಸು ಕಾಣೋದಾದ್ರೂ ಹೇಗೆ? ಬರೀ ಪ್ರಶ್ನೆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಪ್ರಶ್ನೆ……….. ಬದುಕ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಶ್ನೆ, ಕೊನೆಗೆ ಬದುಕೇ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿ ಕಾಡೀತು ಕೂಡಾ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ಒಂದೊಮ್ಮೆ ನಡೆದ ಮುಂದೆ ನಡೆಯಬಹುದಾದ ನಡೆಯಬೇಕೆಂದಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಘಟನೆಗಳು ಕನಸುಗಳೆ…. ಹಲವು ರಾತ್ರಿ ಕಂಡಿದ್ದಿರಬಹುದು, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಹಗಲು…… ಅಷ್ಟೆ!!!!! ಕಲ್ಪನೆಗಳೆಲ್ಲ ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ದಿನ ಒಂದೊಂದು ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕನಸುಗಳಾಗಿ ಆ ಲೋಕದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ವಿಹರಿಸಿ ಬರುವುದು, ನಿಜ ಎಂದಾದಲ್ಲಿ ಪಡುವ ಸಂತಸ, ಅದೆಲ್ಲೋ ಗಗನ ಕುಸುಮ ಎಂಬ ಸತ್ಯದ ಅರಿವಾದಾಗ ಪಡುವ ಸಂಕಟ, ಕೊನೆಗೆ ಬದುಕೇ ಇಷ್ಟೆ ಅನ್ನುವ ಜಿಗುಪ್ಸೆಯ ಕ್ಷಣ……!!!

ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆ ಗೆಳೆಯರು ಜೊತೆಗಿರುತ್ತಾರೆ ಅನ್ನೋದು ಕೂಡಾ ಕನಸಷ್ಟೇ….ಅದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೇ ಇರಬಹುದೇನೋ ಕವಿ ಇರುವಾಗ ಎಲ್ಲ ನೆಂಟರು ಅಂದಿದ್ದು…ನಮಗೂ ಆ ಮಾತು ಸತ್ಯ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸದೆ ಇರೋದಿಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? ಅನುಭವ ಪಾಠ ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ರೆ ಕಷ್ಟಕ್ಕಾದವನೇ ನಿಜವಾದ ಗೆಳೆಯ ಅನ್ನುವ ಮಾತು ಮರೆಯುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ… ಕೃಷ್ಣ ಸುಧಾಮನಂತಹ ಗೆಳೆಯರು ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರಾದರೂ ಇರಬಹುದೇನೋ…!!!!!!!!!!??????????????

 

ತಾಯಿ ಭಾರತಿಯ ಪಾದ ಪದ್ಮಗಳ ಪೂಜಿಸೋಣ ಬನ್ನಿ

ಭಾರತಾಂಬೆಯೆ ಜನಿಸಿ ನಿನ್ನೊಳು ಧನ್ಯನಾದೆನು ದೇವಿಯೆ............  ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮದಿ ಬೆಳೆದು ಜೀವವು ಮಾನ್ಯವಾದುದು ತಾಯಿಯೆ............

ಎಂಬುದಾಗಿ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಇಂದು ನಮಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿದೆಯೆಂದಾದರೆ ಅದರ ಹಿಂದೆ ಭರತಮಾತೆಯ ದಾಸ್ಯದ ಬಿಡುಗಡೆಗಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಮಂದಿಯ ಶ್ರಮವಿದೆ. ಅವರು ಬಿತ್ತಿದ ಬೀಜ ಗಿಡವಾಗಿ, ಆ ಗಿಡ ಮರವಾಗಿ, ಇಂದು ನೀಡುತ್ತಿರುವ ಫಲದ ಸವಿಯನ್ನು ನಾವಿಂದು ಸವಿಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ ಆ ಮರವನ್ನು ನೀರುಣಿಸಿ ಪೋಷಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿ ಉಳಿಸುವಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕೊಡುಗೆ ಎಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಯೋಚಿಸಲೇಬೇಕಾಗಿದೆ.

  ನಮಗಿಂದು ೬೫ನೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯೋತ್ಸವದ ಸಂಭ್ರಮ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕಳೆದು ಹೋದ ದಿನಗಳ ಪುಟಗಳೆಡೆಗೆ ಹರಿಸೋಣ............ ಆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಯೋಧರಿಗೆ ನಮಿಸೋಣ.............

( ಮಾ ತುಜೆ ಸಲಾಂ…………………)

ಉತ್ತರದ ಹಿಮಾಲಯದಿಂದ ದಕ್ಷಿಣದ ಕನ್ಯಾಕುಮಾರಿಯವರೆಗೆ ಪಶ್ಚಿಮದ ಗುಜರಾತ್ ನಿಂದ ಪೂರ್ವದ ಅರುಣಾಚಲದವರಗೆ ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ ಪಸರಿಸಿರುವ ಭರತ ಮಾತೆಯ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ ಮಹಾಸಂಪತ್ತಿನ ಬೆಲೆಯನ್ನು ನಮ್ಮಿಂದ ಮೊದಲೇ ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಪಾಶ್ಚಿಮಾತ್ಯರು ವ್ಯಾಪಾರ ವಹಿವಾಟಿನ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಭಾರತದೆಡೆಗೆ ಪಾದಬೆಳೆಸಿದರು. ಬಂದವರೇ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಲೋಪದೋಷಗಳನ್ನೇ ಬಂಡವಾಳವನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಇಡೀ ಭಾರತವನ್ನೇ ತಮ್ಮದಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳ ಹೊರಟರು. ಭಾರತಾಂಬೆಯ ಮುಂದೆ ಆ ಖಾಲದಲ್ಲಿದ್ದ ಸವಾಲುಗಳು ಒಂದಲ್ಲ ಎರಡಲ್ಲ ಹತ್ತು ಹಲವು............................

              ಉಭಯ ಸಂಕಟದೊಳಗೆ ತೊಳಲಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಹಾತಾಯಿ ಭರತಮಾತೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಬೇಕಾದ ಆಕೆಯ ಮಾನ ಪ್ರಾಣಗಳೆರಡನ್ನೂ ಉಳಿಸಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ತಲೆದೋರಿತು. ಬಡವ ಬಲ್ಲಿದ ಮೇಲು ಕೀಳು, ಸ್ಪ್ರ‍ಷ್ಯ ಅಸ್ಪ್ರ‍ಷ್ಯ, ಮೊದಲಾದ ಹತ್ತು ಹಲವು ಸಮಸ್ಯೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಮೂಲಭೂತ ಅಗತ್ಯವನ್ನು ಪೋರೈಸುವುದೂ ಕಷ್ಟ ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿ ನಮ್ಮ ಪಾಲಿನದ್ದಾಗಿತ್ತು...... ಇವೆಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಎಡರುತೊಡರುಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ಹೋರಾಟವೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಂಗ್ರಾಮವಾಯಿತು...............

ಭೂತಕಾಲದ ಕುರಿತು ಅರಿವಿರದೆ ವರ್ತಮಾನವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಮುಂದೆ ಬರುವ ಭವಿಷ್ಯದ ಕುರಿತು ಚಿಂತನೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರೇನು ಫಲ.............. ನಮ್ಮ ಮಾನ ಪ್ರಾಣಗಳ ರಕ್ಷಣೆ ನಮ್ಮ ಹೊಣೆ ಎಂದರಿತು ೧೮೫೭ರಲ್ಲಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಅಟ್ಟಹಾಸವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕಲು ನಡೆದ ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನದ ಕಿಡಿ ಹೊ಼ತ್ತಿಸಿದವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆ ಪ್ರಮುಖಳು. ನಂಬುವುದಕ್ಕೆ ಅಸಾಧ್ಯವಾದರೂ ನಂಬಲೇಬೇಕಾದ ಸತ್ಯವಿದು. ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು ರಾಜ್ಯವ ಎಂದವರಿಗೆ ತಾಕತ್ತಿದ್ದರೆ ಕಾದಾಡಿ ಪಡೆ ರಾಜ್ಯವ ಎಂದು ದಿಟ್ಟತನದಿಂದ ಸವಾಲೆಸೆದ ವೀರವನಿತೆ...........ಬ್ರಿಟಿಷರು ಬಿಚ್ಚಹೊರಟ ಬಾಲಕ್ಕೆ ಕಿಚ್ಚುಹಚ್ಚಿದ ಆ ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡರ ದಿಟ್ಟಹೆಣ್ಣೇ ಝಾನ್ಸೀರಾಣಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಬಾಯಿ.......

ಮೈ ಆಜಾದ್ ಹೂಂ.... ಆಜಾದ್ ಹೀ ರಹೂಂಗಾ.......... ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಆಜಾದ್, ಸ್ವರಾಜ್ಯ ನಮ್ಮ ಜನ್ಮಸಿದ್ಧ ಹಕ್ಕು ಎಂಬುದಾಗಿ ಸಾರಿ ಹೇಳಿದ ಬಾಲಗಂಗಧರ ತಿಲಕ್, ಹೋರಾಡಿ ಜೀವತೆತ್ತ ಭಗತ್ ಸಿಂಗ್, ಸಾವರ್ಕರ್, ಸಂಗೊಳ್ಳಿ ರಾಯಣ್ಣ, ಏಳಿ ಎದ್ದೇಳಿ ಗುರಿಮುಟ್ಟುವವರೆಗೆ ನಿಲ್ಲದಿರಿ ನಿಲ್ಲದಿರಿ ಎಂದು ಸಾರಿ ಯುವಕರನ್ನು ಬಡಿದೆಬ್ಬಿಸಿದ ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದ, ಅಹಿಂಸೆಯಿಂದಲೂ ಗೆಲುವು ಸಾಧ್ಯ ಇದೆ ಎಂದ ಮಹಾತ್ಮಾಗಾಂಧಿ ಹೀಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಕಹಳೆ ಮೊಳಗಿಸಿದವರು ಒಬ್ಬರಲ್ಲ, ಇಬ್ಬರಲ್ಲ, ಹಲವಾರು ಮಂದಿ................

ಇವರೆಲ್ಲಾ ಗಳಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಸವಾಲು ಇಂದಿಗೂ ನಮ್ಮೆದುರಿಗಿದೆ. ಹಾಲಾಹಲವ ಕುಡಿದು ಅಮೃತದ ಸವಿಯನ್ನು ಉಣಬಡಿಸಿದ ವೀರಜನರ ಬದುಕಿನ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಇದೆ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ಅರಿತು ಇಂದು ನಾವು ವಿದ್ಯಾವಂತರಾಗಿದ್ದೂ ನಮ್ಮದಲ್ಲ ಎಂಬಂತೆ, ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದಂತೆ, ಎಚ್ಚರದಲ್ಲಿದ್ದೂ ನಿದ್ರಿಸಿದಂತೆ, ಕಣ್ಣಿದ್ದೂ ಕುರುಡರಂತೆ ನಟಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುವ ಸ್ಂಗತಿ ನಿಷ್ಠುರ ಸತ್ಯ. ನಡೆ ಮುಂದೆ ನಡೆ ಮುಂದೆ ನುಗ್ಗಿ ನಡೆ ಮುಂದೆ............ ಎಂದ ಮಾತು ಇಂದಿಗೂ ಜಗದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಅನುರಣಿಸುತ್ತಿದೆಯಾದರೂ ಯಾರಕಿವಿಗೂ ಇದು ಕೇಳಿಸುತ್ತಿಲ್ಲವೇ?  ಏಳಿ ಎದ್ದೇಳಿ ಗುರಿಮುಟ್ಟುವವರೆಗೆ ನಿಲ್ಲದಿರಿ ನಿಲ್ಲದಿರಿ ಎಂದ ವಿವೆಕಾನಂದರ ಮಾತನ್ನು ನಾವು ಮರೆತಿದ್ದೇವೆಯೆ?

ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬಂದಿದೆ ಎಂದಾಗ ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ  ಆಚರಣೆಯ ಕಲ್ಪನೆಗಿಂತ ಮುಂದೆ ಉತ್ತಮ ರಾಷ್ಟ್ರ ಕಟ್ಟುವ ಕಲ್ಪನೆ ಮಹತ್ವದ್ದಾಗಿತ್ತು....... ಆದರೆ ಇಂದಿನ ಸ್ವತಂತ್ರ್ಯ ದಿನಾಚರಣೆ ಆಗಸ್ಟ್ ೧೫ ಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಮಿತವಾಗಿದೆಯೇ? ಇದು ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟು ರಾಷ್ಟ್ರ ಧ್ವಜಕ್ಕೆ ವಂದಿಸಿ ಸಿಹಿತಿಂಡಿ ತಿಂದು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವುದಕ್ಕಷ್ಟೇ ಮೀಸಲಾಗಬೇಕೆ? ಆಡಂಬರದ ಬದುಕು ನಮ್ಮದಾಗಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಿದ್ದೇವೆಯೇ ವಿನಹ ನಮ್ಮ ಇಂದಿರುವ ಸುಖದ ಹಿಂದಿರುವ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು, ಹರಿಸಿದ ರಕ್ತದ ಹೊಳೆಯನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತಿಲ್ಲವಲ್ಲ?

ಭಾರತ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿದೆ ಎಂದುಕೊಂಡು ೬೪ ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದಿವೆ.... ಆದರೂ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ, ತಲೆಯೆತ್ತುವ ಕಷ್ಟ ಕಾರ್ಪಣ್ಯಗಳಿಗೆ ಪರಿಹಾರ ದೊರಕೀತೆ? ಭರತಮಾತೆಯ ಒಡಲಾಳದ ಆರ್ತನಾದ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಕಿವಿಗಳಿಗೆ ನಾಟೀತೇ? ಆಕೆಗೆ ಮುಕ್ತಿ ಎಲ್ಲಿ? ಹೇಗೆ? ಮತ್ತು ಎಂದು? ಯೋಚಿಸಿ ಅತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕೋಣವೇ? ಇವೆಲ್ಲವಕ್ಕೂ ಉತ್ತರ ಪರಿಹಾರಗಳು ಬೇಗನೆ ಸಿಗುವಂತಾದೀತೆ? ಹಾಗಾದಾಗ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಕನಸಿನ ಕಲ್ಪನೆಯ ರಾಜ್ಯದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವಾದೀತು.. ಆ ದಿಕ್ಕಿನೆಡೆಗೆ ಸಾಗುವ ಮನೋಧರ್ಮ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರದ್ದಾಗಲಿ.................

ನಮ್ಮ ದೇಶ ನಮ್ಮ ಜನ............

 ಮೇಲೇಳೇಳು ಸಾಧುವೆ, ಹಾಡು ಚಾಗಿಯ ಹಾಡನು, ಆ ಹಾಡಿನಿಂದೆಚ್ಚರಿಸು ಮಲಗಿಹ ನಮ್ಮ ಈ ತಾಯ್ನಾಡನು............... ಎಂಬುದಾಗಿ ಹಾಡಿದ ಯೋಧ ಸನ್ಯಾಸಿ ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರು.... ಏಳಿ ಎದ್ದೇಳಿ ಗುರಿ ಮುಟ್ಟುವವರೆಗೆ ನಿಲ್ಲದಿರಿ ಎಂದು ಯುವಜನತೆಗೆ ಕರೆ ನೀಡಿದರು. ಜನ ಸೇವೆಯೇ ಜನಾರ್ಧನನ ಸೇವೆ ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಅವರು ದರಿದ್ರ ನಾರಾಯಣೋ ಭವಃ ಎಂದರು. ಸತ್ಯ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬೇಕು, ಬೆಳಕನ್ನು ತರಬೇಕು, ಹೊಸ ಚೇತನವನ್ನು ತುಂಬಬೇಕು, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಇರಬೇಕು, ನಾವು ದೇವರ ಮಕ್ಕಳು, ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಸೋಲುಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸಬಾರದು. ಸೋಲುಗಳು ಸಹಜ. ಅವೇ ಜೀಅನದ ಸೊಬಗು, ಹೋರಾಟಗಳು ಸೋಲುಗಳು ಇಲ್ಲದೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮಾಧುರ್ಯವೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಸೋಲುಗಳನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಸಾವಿರ ಸಲ ಸೋತರೂ ಮರಳಿ ಯತ್ನ ಮಾಡಬೇಕು,  ಎಂಬಿತ್ಯಾದಿ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಯುವಜನರನ್ನು ಹುರಿದುಂಬಿಸಿ ಸದಾ ಎಚ್ಚರಿಸಿ ದಾರಿ ತೋರಿದವರು ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರು.
 ಇಂತಹ ಪುಣ್ಯ ಪುರುಷರು ಭರತ ಮಾತೆಯ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿ ಮತೃಭೂಮಿಯ ಕೀರ್ತಿಯನ್ನು ಬಾನೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಏರುಸುವುದಲ್ಲದೆ, ವಿಶ್ವದೆಲ್ಲೆಡೆಗೆ ಪಸರಿಸಿದ್ದಾರೆ...
        ನಮ್ಮ ಯುವಜನತೆಯ ಶಕ್ತಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆಗಳಷ್ಟು ಬಲಿಷ್ಠ, ಆನೆಯಷ್ಟು ಬಲದಂತಹ ಬಲ, ಒಂದಾಗಿ ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಬೆರೆತು ದುಡಿದರೆ ಭರತ ಮಾತೆಯ ಸಿರಿವಂತಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕೊರತೆಯೇನಿದೆ? ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲೋ, ಕಲೆಯಲ್ಲೋ, ಆರ್ಥಿಕತೆಯಲ್ಲೋ, ವೈಜ್ಞಾನಿಕತೆಯಲ್ಲೋ,.........................? ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಇಲ್ಲ..... ಒಕ್ಕೊರಲಿನಿನ್ದ ಮೊಳಗಿದ ಧ್ವನಿ ಎಂಟು ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲೂ ಮರ್ಧನಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ....... ಹಾಗೆಯೆ ಹಲವು ಬಲಿಷ್ಟ  ಕೈಗಳಿಂದ ಮಾತ್ರ ಬಲಿಷ್ಟ ರಾಷ್ಟ್ರದ ನಿರ್ಮಾಣ ಸಾಧ್ಯವಲ್ಲವೇ? ಹಾಗಾಗಿ, ಒಕ್ಕೊರಲಿನಿಂದ....... ಮೊಳಗಲಿ ಜಯ ಘೋಷ............. ಭಾರತಾಂಬೆಗೆ ಜೈ..................

ಹೊಸ ವರ್ಷದ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು